Horror vacui (łac. „lęk przed pustką”) – to pojęcie stosowane w sztuce, polega na tworzeniu dekoracji (motywami figuralnymi lub ornamentalnymi) zapełniających całą powierzchnię obiektu, bez pozostawiania pustego tła. Zauważyć to możemy w wystroju naszego kościoła, gdzie jedynie ściany i sufit są bez zdobienia, ale jak widać w prezbiterium w pobliżu tabernakulum, pierwotnie ściany i sufit pokryty był barwnymi freskami. Jaki był cel artystów?

Dzwon pochodzi z 1730 roku i ufundowany był przez gdańskiego burmistrza Johanna Gottfried von Diesseldorffa, wykonany przez majstra ludwisarza Michaela Wittwercka. W czasie wojny, dzwon został skonfiskowany przez władze niemieckie i przewieziony do Hamburga, gdzie miał być przetopiony i przerobiony na pociski i granaty. A jednak się uratował.
     Po wojnie, dzwon został znaleziony pod gruzami i uznany jako uzupełniający dzwon wraz z dwoma innymi gdańskimi dzwonami wykorzystano w Lubece w katedrze św. Piotra, powiodło się to z powodu odpowiedniego brzmienia i braku dysonansu. Po kilkudziesięciu latach w 1991 roku z inicjatywy Gottfrieda Hesse proboszcza parafii św. Andreasa  dawny pruszczański dzwon został przeniesiony na Cmentarz Wschodni w Kilonii.

          "Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem." (Mt 11,29ab)

          Czerwiec to szczególny miesiąc. To czas poświęcony Bożemu Sercu. Kult ten rozwijał się od samego początku chrześcijaństwa, jego pierwszymi czcicielami byli Maryja i apostołowie. 

Ale czy wiecie, że w naszej świątyni mamy ciekawe zabytki z czasów objawień związanych z tym świętem, pomimo  tego że kościół w tym czasie mógł należeć do wspólnoty ewangelickiej.

"Arma Christi" w naszym kościele można odnaleźć na ambonie. Są wyrzeźbione, trochę zdekompletowane, ale jak się poszuka można znaleźć. Ale co to jest? To jest łacińska nazwa: Narzędzi Męki Pańskiej lub inaczej broń Chrystusa.