W  tym roku Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa obchodziliśmy bez procesji ulicami miasta - jak to zwykle w Boże Ciało. Po każdej mszy była jedynie procesja eucharystyczna wokół kościoła z jednym ołtarzem przy kapliczce Matki Bożej. Cieszymy się, że ograniczenia związane z pandemią zostały na tyle zredukowane, że procesja była możliwa w tej skromniejszej formie.  
Mamy kilka zdjęć, którymi się dzielimy. 

      Całe życie Kościoła toczy się wokół jednego wydarzenia, które odmieniło rzeczywistość: Zmartwychwstania Chrystusa.

Przeżywalismy to podczas naszego Triuum Paschalnego.

Relację fotograficzną zamieszczamy poniżej.

        25 marca obchodzimy poświęconą tajemnicy wcielenia - Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, gdy Syn Boży począł się w Najświętszej Marii Pannie. Ponieważ człowieczeństwo Jezusa jest narzędziem naszego zbawienia, uroczystość ta jest okazją dla nas, by spojrzeć na własne człowieczeństwo, a szczególnie na naszą cielesność, jako na dar Boga i drogę do zjednoczenia z Nim. Dlatego ten dzień poświęcono Świętości Życia i w naszej parafii podejmujemy tego dnia duchową adopcję dziecka poczętego, którego życie jest zagrożone zabójstwem.

          Ks. bp. Zbigniew Zieliński, gdański biskup pomocniczy podziękował naszej parafii za trud wybudowania świątyni w Wojanowie.Potem w koncelebrze wraz z Dziekanem ks.Jerzym Pobłockim, ks. Markiem Kapustą i ks. Stanisławem Ładą odprawił pierwszą mszę św. w nowym kościele pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Wojanowie. 

        W orędziu Prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka na uroczystość Wszystkich Świętych są ważne pytania:
W jaki sposób odpowiadamy więc na to wezwanie Pana?
Czy świętość zarezerwowana jest dla nielicznych, dla wybranych?
Co sprawia, że możemy powtarzać, iż każdy może być świętym?

Kazanie ks. Mariana zachwyciło nas swoją oryginalnością. Życzliwie pozwolił je ujawnić na naszej stronie. Poniżej ta przedziwna opowieść i komentarz o Duchu Św. którego nie widać, a działa ukryty w sercu... Stare, wschodnie opowiadanie przekazuje taką historię. 
Pewnego dnia rolnik o imieniu Jan orał pole. Natrafił nagle w ziemi na żelazne koło, do którego było przytwierdzone coś ciężkiego. Przełożył przez koło linę, zaprzągł woła i wyciągnął z ziemi wykonany z brązu dzwon. Wydobycie dzwonu poszło wyjątkowo lekko, chociaż był on większy i cięższy niż inne dzwony.