25 marca obchodzimy poświęconą tajemnicy wcielenia - Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, gdy Syn Boży począł się w Najświętszej Marii Pannie. Ponieważ człowieczeństwo Jezusa jest narzędziem naszego zbawienia, uroczystość ta jest okazją dla nas, by spojrzeć na własne człowieczeństwo, a szczególnie na naszą cielesność, jako na dar Boga i drogę do zjednoczenia z Nim. Dlatego ten dzień poświęcono Świętości Życia i w naszej parafii podejmujemy tego dnia duchową adopcję dziecka poczętego, którego życie jest zagrożone zabójstwem.

 Co mówi Ewangelia? Jak odpowiada Matka Boska?

           Polski przekład, wprowadzając zaimek "ja" (chociaż w języku polskim zaimek ten można często pomijać), tak jakby podkreślał to, że Matka Boska, powołana przez Boga, pomyślała o samej sobie. Zwykle w chwili, kiedy nas wyróżniają, przede wszystkim myślimy o sobie - uważamy, że jesteśmy niegodni, że nie potrafimy spełnić powierzonego nam zadania.
           Po łacinie czytamy: "Ecce ancilla Domini" - bez zaimka "ego", to znaczy: "ja". Tak jest również w innych przekładach.  Kiedy Matka Boska zostaje powołana, odpowiada: "Służebnica Pańska" - w pokorze widzi siebie tylko jako jedną ze służebnic. Dalsze słowa Matki Bożej: "Niech mi się stanie według słowa twego" - można rozumieć: "Czyń ze mną, co chcesz". Nawet wtedy, gdy już mówi o sobie - widzi tylko Boga, który chce się posłużyć służebnicą.                    Cytat: ks. Jan Twardowski, Wszędy pełno Ciebie, s.31.

 Jak odpowiedzieć na jej pokorę?  
Możemy przystąpić do Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą.

Co roku tego dnia, na każdej mszy św, można przy zapalonej od paschału swiecy przed ołtarzem uroczyście odmówić rotę Duchowej Adopcji i zobowiązania do codziennej modlitwy, dobrych uczynków i pokuty w intencji adoptowanego dziecka. Warunkowo można składać przyrzeczenie adopcyjne również prywatnie, przed Krzyżem lub Obrazem Świętym.

ZOBOWIĄZANIA:

  •  jedna Tajemnica Różańca Świętego
  •  moje dobrowolne postanowienia
  •  oraz poniższa codzienna modlitwa "Panie Jezu",

TEKST CODZIENNEJ MODLITWY        

       Duchowa adopcja może być podjęta jeden raz, ale może być podejmowana cyklicznie co 9 miesięcy, jednak zawsze po wypełnieniu poprzednich zobowiązań. Każdorazową nową Duchową Adopcję powinno poprzedzać nowe przyrzeczenie. Adoptujemy każdorazowo tylko jedno nieznane nam dziecko zagrożone aborcją. Pan Bóg-Dawca Życia zna jego imię i On sam nam je wybiera.

Postanowienia dodatkowe (dodatkowe praktyki) są uzupełnieniem Duchowej Adopcji. Są dobrowolne, lecz są chętnie widziane i praktykowane, ponieważ często stanowią potrzebę większego zadośćuczynienia, dziękczynienia, bądź wyproszenia łask u Bożej Opatrzności. Żeby podjęte postanowienia praktyk skutecznie i do końca wykonać, najlepiej jest podjąć jedną lub najwyżej dwie praktyki.

Więcej informacji i szczegóły Roty znajdziecie na stronie: www.duchowa-adopcja.pl

___________________
Źródło komentarza na wstępie: Maciej Zachara MIC, „Oremus” Wielki Post 2009, s. 115
Obraz Zwiastowania pochodzi z lewej stalli naszego kościoła.