Adwent – łac. adventus (przyjście). Adwent to okres przypominający oczekiwanie na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa, taka pora radosnego i duchowego oczekiwania. Jednocześnie jest to czas poprzedzający pamiątkę pierwszego przyjścia – wcielenia, narodzin Chrystusa. Adwent rozpoczyna pierwsza niedziela po Uroczystości Chrystusa Króla, a kończy Wigilia Bożego Narodzenia.
Adwent to czas porządkowania sumień i życia. Uczymy się w ogóle tego czekania i to może stanowić dla nas trudność, ponieważ wielu ludzi, także wielu chrześcijan nie potrafi czekać. Nie umiemy cierpliwie czekać nawet na święta Bożego Narodzenia.

               W kościołach w tym czasie sprawowane są roraty, czyli Msze Św. o Matce Bożej. Zwykle odprawiane są wczesnym rankiem. Msza Św. rozpoczyna się w ciemnej świątyni. Rozświetlają ją jedynie lampiony, które trzymają w rękach wierni.
Adwent to także czas na osobiste nawrócenie. Pomocą w tym są rekolekcje, zakończone sakramentem pokuty.

Na adwent składają się cztery niedziele adwentowe, w pierwszą z nich rozpoczyna się w Kościołach chrześcijańskich rok liturgiczny.
W okresie adwentu dominuje w liturgii kolor fioletowy. Kolorem w tych Kościołach ewangelickich nakrywa się ołtarz.
W Kościele katolickim kapłan zakłada na mszy świętej ornat w kolorze fioletowym. Jest on znakiem żałoby i pokuty, ale symbolizuje również skruchę, pokorę, a także dostojność. Fiolet, jako że jest zmieszaniem dwóch kolorów: czerwonego (wyraża to, co duchowe) i niebieskiego (wyraża to, co cielesne), symbolizuje również walkę między duchem a ciałem, a także wskazuje nam na moment Wcielenia Chrystusa, który zjednoczył w sobie to, co boskie i to, co cielesne. W III niedzielę kapłan zakłada ornat w kolorze różowym, który może być zastąpiony fioletowym.

Symbole adwentu

Wieniec adwentowy – wieniec adwentowy, w formie okręgu, składa się z gałązek choinki, na których umieszcza się 4 świece, symbolizujące 4 niedziele adwentu. Co niedzielę zapala się kolejną świecę. I świeca jest świecą pokoju, II wiary, III miłości, IV nadziei. Elementy wieńca symbolizują wspólnotę oczekującą w nadziei i radości na przyjście Pana. Znaczenie poszczególnych elementów jest następująca: zielone gałązki – życie, nadzieja; świece – światło, nadchodzącą Światłość; forma wieńca: krąg – powracający cykl życia.
Czy mamy juz w domu swój wieniec, by z dziećmi współnie sie modlić, zapalając kolejne świece? To świetny czas i okazja, by zacząć, jeśli jeszcze tego u nas w domu brakło. Zaprośmy Maryję i małego Jezusa pod jej sercem do naszego domu.

Kalendarz adwentowy – specjalny kalendarz służący do odliczania dni od pierwszego dnia adwentu do Wigilii Bożego Narodzenia. Pomysł pochodzi z XIX wieku od niemieckich luteran. Zwyczaj ten znany jest i pielęgnowany w wielu krajach na całym świecie w rodzinach chrześcijańskich. Niestety został mocno skomercjalizowany, ale można z dziećmi zrobić swój kalendarz. Szczególnie teraz gdy jesteśmy zamknięci w domach, można ten czas wykorzystać, by zamiast słodyczy zrobić kalendarz z zadaniami - dobrymi uczynkami.

Roraty – w Adwencie Kościół czci Maryję poprzez Mszę św. zwaną Roratami. Nazwa ta pochodzi od pierwszych słów pieśni na wejście: Rorate coeli, desuper… (Niebiosa spuśćcie rosę…). Rosa z nieba wyobraża łaskę, którą przyniósł Zbawiciel. Jak niemożliwe jest życie na ziemi bez wody, tak niemożliwe jest życie i rozwój duchowy bez łaski. Msza św. roratnia odprawiana jest przed świtem jako znak, że na świecie panowały ciemności grzechu, zanim przyszedł Chrystus – Światłość prawdziwa. Na Roraty niektórzy przychodzą ze świecami, dzieci robią specjalne lampiony, by zaświecić je podczas Mszy św. i wędrować z tym światłem do domów.

Świeca Maryjna– Roratka – zazwyczaj jest to biała bądź żółta, wysoka świeca przewiązana białą lub niebieską wstążką i udekorowana zielenią, zapalana w czasie Mszy św. roratniej. Jest symbolem Maryi, która podobnie jak jutrzenka wyprzedza wschód słońca, tak Ona poprzedziła przyjście Jezusa – Światłość świata.

Lampion adwentowy – jest to rodzaj lampki, której ścianki przypominają gotyckie witraże z symbolami chrześcijańskimi lub scenami biblijnymi. Wewnątrz lampionu umieszcza się świece lub małą żarówkę na baterię. Lampionami oświetla się pierwszą część mszy świętej roratnej, podczas której w kościele pogaszone są światła i panuje symboliczna ciemność. Lampion jest symbolem przypowieści Jezusa o roztropnych pannach, które z płonącymi lampami oczekiwały na przyjście Oblubieńca. (Mt 25, 1-13).