Tęskno mi Panie do tęsknoty,
by miłowanie nie niosło kłopoty.
Tak jak do moich rąk tęskni praca,
tak miłość niech tęskni, dotyka serca.

Tęskno mi i często tęsknota powraca
zupełnie inna, niż za czasów chłopca.
Może nie jak u wieszcza na emigracji,
lecz tęskno mi, gdy siadam do kolacji.

Chciałbym podzielić kruszynę chleba,
znakiem krzyża okazać dziękowanie
za te wszystkie Twoje dary z nieba.
Za tym też tęskno mi, mój Panie.

Do beztęsknoty, do bezmyślenia.
Do tych, co czekają na wybawienie.
Bez zwątpienia w moc światłocienia.
Tęskno mi, Panie i niech tak zostanie.
____________________
Autor: Andrzej Fal,
Oliwa, 20.01.2023 r. Pt. 10.02

Wspominany wiersz Cypriana Kamila Baczyńskiego znajdzesz TU: