Uroczystość Wszystkich Świętych obchodzona jest ku czci tych wszystkich, którzy zostali zbawieni. 1 listopada wspominamy także tych, którzy są już w niebie, choć my nie znamy ich imienia. Być może jest to więc święto kogoś, kogo znaliśmy?

Proponujemy więc na tę okazję kazanie św. Jana Maria Vianney'a "O szczęściu świętych w niebie"

Posłuchaj:       - daje również dobre rady, jak dostać sie do nieba:
            "Chcielibyście, drodzy bracia, posiąść niebo, a nie chcecie naśladować świętych Pańskich. Czy się przynajmniej modlicie? Jakie są wasze modlitwy? Unikacie spowiedzi, zapominacie, że ona oczyszcza z grzechów, przywraca łaskę uświęcającą i prowadzi do nieba. Gdybyście kochali Chrystusa, wzdychalibyście, tęsknilibyście za Nim w Komunii Świętej. Potrzeba wam więcej odwagi chrześcijańskiej. Nie zniechęcajcie się, bo już może niedługo będzie koniec waszych cierpień, a tam w niebie oczekuje was Pan i pragnie objąć w swe ramiona, przycisnąć do siebie, jak ukochane dzieci.
             Gdyby nam teraz Chrystus ukazał swych świętych i zawołał: Dlaczego nie kochacie Boga, dlaczego nie staracie się zasłużyć sobie na królestwo niebieskie? Dlaczego serca wasze przywiązują się do ziemi i znikomych dóbr? Co na to byśmy powiedzieli? O, chrześcijaninie, wznoś oczy ku niebu i patrz, jakie tam szczęście zgotował Chrystus dla swych ukochanych dzieci. Święci zdają się wołać do nas z tronu swej chwały niebieskiej: Obyście mogli pojąć szczęście, jakiego doznajemy za krótkie cierpienia i walki! Potępieni wołają przeciwnie: Jak jesteście szczęśliwi! Albowiem możecie zdobyć sobie niebo, które utraciliśmy na wieki. Gdybyśmy byli teraz na waszym miejscu, bylibyśmy roztropniejszymi. Utraciliśmy Boga na zawsze, już nigdy nie ujrzymy cudnego nieba.
Mili chrześcijanie, wzdychajmy do tak wielkiego szczęścia, pragnijmy posiąść niebo i oglądać tam Boga twarzą w twarz po wszystkie wieki! Amen.
                    - Św. Jan Maria Vianney -
__________________________________________
              Kościół 1 listopada wspomina świętych wyniesionych na ołtarze, ale nie tylko tych oficjalnie uznanych świętych, czyli beatyfikowanych i kanonizowanych, ale także wszystkich wiernych zmarłych, którzy już osiągnęli zbawienie i przebywają w niebie. Święci wskazują nam drogę, która doprowadziła ich do spotkania z Chrystusem, a także otaczają nas opieką.
             „Potem ujrzałem: a oto wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. I głosem donośnym tak wołają: «Zbawienie u Boga naszego, Zasiadającego na tronie i u Baranka»” – czytamy w Apokalipsie św. Jana.

              Natomiast 2 listopada Dzień Zaduszny, zwany też Zaduszkami to dzień modlitw za wszystkich wiernych zmarłych. Dzień Zaduszny wywodzi się z praktyk pobożnościowych wczesnośredniowiecznych mnichów – nabożeństw odprawianych corocznie w różnych klasztorach za zmarłych współbraci. Od IX wieku, podczas specjalnych nabożeństw w niektórych opactwach, zaczęto obejmowano intencjami modlitewnymi wszystkich zmarłych chrześcijan, nie tylko zakonników.