Nasz imponujący Sąd Ostateczny, który wisi wysoko po prawej stronie jest jakby niezauważony.
Ale jest to imponujące dzieło budzące przemyslenia nad sprawami ostatecznymi, a ponieważ z daleka nie widać szczegółow chcemy we fragmentach przybliżyć ten obraz.

Kompozycja obrazu jest tradycyjna i chciałbym wyjaśnić symbolikę tego obrazu, która dziś nie zawsze jest oczywista.

Przypominamy poezję Juliusza Słowackiego:

Mój król, mój Pan – to nie mocarz żadny,
Ni ten – na którym trzy koron się piętrzy,
Ale duch pierwszy globu – światowładny,
Chociażby w chłopku – duch świata – najświętszy;
Czy on na świecie żyw – czy gdzie nad światem?
Wiem, że duch taki jest – i dość mi na tem.