Nasz kościół jest pełen obrazów Wielkiego Tygodnia. Jest to tak zwana "biblia pauperum", która przez obrazy pozwalała dotrzeć do wszystkich. Te obrazy można w różnych miejscach, ale w szczególności w stallach w prezbiterium. Są one niezwykle piękne i wymowne, a wprowadzają nas w atmosferę Miłosci, która swoje życie odaje za nas, kiedyśmy jeszcze grzeszni. Mam nadzieję, że zdjęcia pozwolą nam przyjrzeć się bliżej i zachwycić pięknem, tak często niedostępnym z głębi ławek lub na chórze.

        Niestety zabrakło w tych obrazach naszego ołtarza, który jest w Muzeum Narodowym, ale i tak jeszcze wiele możemy zobaczyć. Proszę zwrócić uwagę na szczegóły. Przykłady: w obrazie Zmartwychwstania w tle widać nasz kościół parafialny.  W scenie modlitwy w ogrójcu umieszczonym w predelli pod ołtarzem głównym widać śpiących apostołów. Te obrazy mają swoją niesamowitą dynamikę. W opozycji do św. Piotra często widać Judasza (z czerwoną twarzą i sakiewką w ręku), który jest zawsze blisko Jezusa. Szczególnie ciekawe są widoki w tle, których na codzień z z daleka nie widać, przykładem jest modlitwa w ogrójcu, gdzie widać na horyzoncie zbliżających się już żołnierzy.