W naszej parafii działa Apostolstwo Pomocy Duszom Czyśccowym (APDC), a jego promotorką jest pani Danusia.
Każdy może podjąć się tego apostolstwa poprzez obdarowania zmarłych dobrami duchowymi. Wystarczy, że do swoich modlitw i dobrych uczynków, do zmagań z codziennymi problemami i cierpieniami uczynią tylko intencję, którą obejmą nie tylko żyjących czy konających, ale i dusze czyśćcowe.

" BŁ. O. HONORAT KOŹMIŃSKI
Poświęcenie się wspomaganiu dusz czyśćcowych jest najkorzystniejsze, bo sam Pan Bóg uważa się za dłużnika naszego za wybawienie Jego dzieci i dusz ukochanych.

1. APDC powstało ponad 40 lat temu jako odpowiedź na liczne prośby ze strony osób świeckich kierowane do Zgromadzenia Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych, które zostało założone przez bł. Honorata Koźmińskiego i Matkę Wandę Olędzką w 1889 roku w Zakroczymiu.
2. Dniem szczególnej wzajemnej łączności między członkami APDC i Siostrami jest każdy poniedziałek. Siostry w tym dniu modlą się w intencji wszystkich członków zarówno żyjących, jak i zmarłych, członkowie zaś modlą sięza siostry i o nowe powołania do Zgromadzenia.
3. Członkowie APDC przez swoje powołanie do niesienia pomocy duszom czyśćcowym są apostołami wiary w nieśmiertelność duszy, w możliwość oczyszczenia po śmierci, w zmartwychwstanie i życie wieczne. Modlitwą, postawą troski o niebo dla zmarłego, zachętą do przebaczenia zmarłemu jego przewinień głoszą, że Jezus jest zmartwychwstaniem i życiem. Kto w Niego wierzy, nawet jeśliby umarł będzie żył. Kto żyje i wierzy w Chrystusa Pana nie umrze na wieki. (por. J 11, 25-26).
4. Ponadto członkowie APDC są ludźmi ewangelicznych błogosławieństw (por. Mt 5, 3-11), którzy troszczą się o czystość serca, modlą się w cichości, w pokorze czynią miłosierdzie, znoszą cierpliwie niedogodności życia, choroby, smutki czy inne cierpienia, aby w zjednoczeniu z Odkupieńczą Ofiarą Jezusa, przez ręce Maryi Pośredniczki łask, ofiarować to wszystko Ojcu Miłosierdzia w intencji zmarłych poddanych oczyszczeniu (por. Statut APDC I, 4; III, 2).
5. Misja APDC jest głęboko zakorzeniona w nauczaniu Kościoła katolickiego i wiernie podąża za jego wskazaniami, unikając szukania nadzwyczajnych, często niebezpiecznych dla życia duchowego doświadczeń ze światem zmarłych. Podstawą zaangażowania na rzecz niesienia pomocy duszom czyśćcowym jest prawda wiary o istnieniu czyśćca sformułowana na soborach: Lyońskim, Florenckim i Trydenckim, prawda wiary mówiąca o duchowej komunii świętych w niebie, zmarłych poddanych oczyszczeniu i żyjących na ziemi oraz o wzajemnej wymianie dóbr duchowych między nimi, o której jest mowa w dokumentach soboru Watykańskiego II (Lumen Gentium, 49-51).

Jak się włączyć do APDC?
           Do APDC może należeć każdy praktykujący katolik (niezależnie od stanu i wieku) który pragnie nieść pomoc duszom czyśćcowym. Wielotysięczne grono Apostolstwa tworzą przeważnie osoby świeckie, ale wśród członków są także kapłani, klerycy oraz siostry zakonne i zakonnicy z różnych zgromadzeń. Ta różnorodność spowodowana jest tym, że rzeczywistość śmierci dotyczy każdego człowieka.
          Można przyjść na comiesięczne msze św. w intencji Dusz Czyścowych i zgłosić się do p. Danusi, albo można się wpisać w Internecie u sióstr.
Osoby, które zdecydowały się na przynależność do APDC wypełniają i osobiście podpisują tzw. kartę członkowską, a następnie przesyłają ją do Centrum APDC (tam gdzie istnieje parafialna grupa APDC, kartę można przekazać animatorce/rowi). Potwierdzeniem przyjęcia do APDC jest „Pamiątka” z Aktem codziennego ofiarowania, którą otrzymuje każdy członek z Centrum APDC lub od animatora/ki. Kartę członkowską można także wypełnić w Internecie, wydrukować i osobiście podpisaną wysłać do Centrum APDC.
http://apdc.wspomozycielki.pl/zgloszenie/

Zadania członków APDC: 

           Członkowie APDC, solidarni z braćmi, którzy przekroczyli już próg śmierci i są zjednoczeni z nimi w miłości Chrystusa, okazują bratnią pomoc tym z pośród nich, którzy są jeszcze w stanie oczyszczenia. W ich intencji modlą się i ofiarują za nich uczynki miłości. Starają się patrzeć zarówno na życie jak i na śmierć z perspektywy wiary w życie wieczne, pamiętając, że „w życiu i w śmierci należymy do Pana” (Rz 14,8). Pierwszym krokiem do okazania pomocy zmarłym jest przebaczenie im wszelkiego wyrządzonego zła. Członkowie Apostolstwa, w miarę swoich możliwości, o ile zaistnieje taka potrzeba, starają się zachęcić zainteresowane osoby do przebaczenia zmarłemu wszystkich krzywd i uraz.

Ponadto:
* odmawiają codziennie dowolną modlitwę za zmarłych
* w ich intencji ofiarują codzienne trudy, wynikające z obowiązków stanu, zawodu, a także doznane przykrości, cierpienia itp.
* w miarę możliwości zamawiają Msze święte za zmarłych lub przynajmniej starają się ofiarować za nich swoje uczestnictwo w Eucharystii.
* w intencji zmarłych, poddanych oczyszczeniu, ofiarują dobre uczynki, jałmużnę, odpusty, uczynki pokutne.

Decydującym czynnikiem kiedy i jak pomagać tym, którzy sobie już pomóc nie mogą, będzie zawsze miłość. To ona pobudza do tego, aby wszystko co składa się na szarą codzienność naszego życia przemienić w uczynek miłosierdzia. Dlatego należy podkreślić w tym miejscu, że niedopełnienie czegoś w związku ze wspomaganiem zmarłych cierpiących w czyśćcu nie powoduje obciążenia naszego sumienia grzechem.

Wiecej informacji jest TU: https://apdc.wspomozycielki.pl/zadania-czlonkow-apdc/

Cytaty: